Η σημερινή πολυσύχναστη μαρίνα στο ΝΔ παραλιακό μέτωπο της πόλης είναι κατασκευασμένη πάνω σ’ ένα από τα αρχαιότερα λιμάνια τoυ νησιού και πιθανότατα το μεγαλύτερο της ελληνιστικής Κύπρου.  Είναι γνωστό και ως το λιμάνι από όπου ο Απόστολος Παύλος απέπλευσε όταν έφυγε από τη μεγαλόνησο, συνεχίζοντας την περιοδεία του για εξάπλωση του χριστιανισμού.

Η κατασκευή του αποδίδεται στο βασιλιά Νικοκλή τον τελευταίο βασιλιάς τη Πάφου και  χρονολογείται χωρίς βεβαιότητα στα πρώτα χρόνια της οικοδόμησης της Νέας Πάφου (320π.Χ.). Είχε πολύ μεγαλύτερη έκταση από το λιμανάκι που βλέπουμε σήμερα, καθώς έφτανε στα βόρεια μέχρι το βυζαντινό κάστρο “Σαράντα Κολώνες”.  Ακολουθώντας τα αιγιακά πρότυπα, είχε τη μορφή της κλειστής λεκάνης  με οχυρωματικό περίβολο, ο οποίος αποτελούσε μέρος των τειχών της αρχαίας πόλης.  Η είσοδος στο λιμάνι  πλαισιωνόταν από δυο πύργους, τα κατάλοιπα των οποίων είναι ορατά σήμερα στο φράγκικο πύργο και στο μεσαιωνικό κάστρο. Κατά την επικρατέστερη μέχρι στιγμής άποψη, το λιμάνι ήταν εσωτερικά διαχωρισμένο σε τρία μέρη, σχηματίζοντας τρεις λιμενολεκάνες. Από αυτές η δυτική εξυπηρετούσε πολεμικά πλοία, ενώ οι δυο άλλες εξυπηρετούσαν εμπορικές και ναυπηγικές δραστηριότητες.

Αναφορικά με την ιστορία του, γνώρισε μεγάλη ακμή κατά τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους.  Ωστόσο, μετά τους σεισμούς του  4^ου αι. μΧ. υπέστη  σοβαρές καταστροφές, όπως και η υπόλοιπη αρχαία πόλη, η οποία άρχισε σταδιακά να παρακμάζει με αποκορύφωμα την περίοδο των αραβικών επιδρομών του 7ου μΧ. αιώνα.  Η ανάκαμψη της πόλης το 10 αι. μΧ. επί φραγκοκρατίας, σήμανε μια νέα περίοδο και για το λιμάνι, το οποίο ενισχύθηκε με σύγχρονα  οχυρωματικά έργα.  Στα τελευταία συμπεριλαμβάνονται  το βυζαντινό κάστρο, καθώς και οι δύο  πύργοι  που πιθανώς οικοδομήθηκαν πάνω στα ερείπια των αρχαίων. Ο ένας από τους δυο μετασκευάστηκε επί Τουρκοκρατίας και αποτελεί το  μεσαιωνικό κάστρο που δεσπόζει  στην ομώνυμη πλατεία, στο δυτικότερο άκρο της μαρίνας.

Σήμερα, το  λιμανάκι της Πάφου εγκατεστημένο πάνω στο το δυτικό μέρος του αρχαίου είναι ένα από τα πιο κοσμοπολίτικα σημεία της πόλης, ιδιαίτερα το καλοκαίρι που σφύζει  από ζωή.   Οι ψαροταβέρνες και οι καφετέριες  του πεζόδρομου κατακλύζονται από κόσμο που  απολαμβάνει το γεύμα ή τα ρόφημά του δίπλα στη θάλασσα.  Για όσους είναι πιο περιπετειώδεις, τα σκάφη της μαρίνας τους δίνουν τη δυνατότητα  να εξερευνήσουν τα αρχαία ναυάγια, αλλά και την πλούσια υποθαλάσσια ζωή.

Κατεβάστε τη βιβλιογραφία εδώ.