Βρίσκεται στα ανατολικά της Οικίας του Θησέα, με την είσοδο της απέναντι από αυτήν. Έχει ερμηνευθεί ως ρωμαϊκό κτίριο με δημόσια λειτουργία, το οποίο πιθανότατα ανεγέρθηκε  στα μέσα του 3ου αι., ενώ φαίνεται να ανακατασκευάστηκε τον 4ο αιώνα. Στη νοτιοανατολική γωνία του υπάρχει ένα δεύτερο σύγχρονο οικοδόμημα το οποίο αποτελούσε χώρο κατοικίας (residental complex).

Από τα αποτελέσματα των ανασκαφών στο χώρο συμπεραίνεται ότι το κτίριο είχε προσόψεις με πλούσια αρχιτεκτονική διακόσμηση, ενώ εσωτερικά έφερε ζωγραφικό διάκοσμο, όπως μαρτυρούν σπαράγματα τοιχογραφιών καθώς και μωσαϊκά δάπεδα. Η είσοδος στο κτίριο γινόταν από το τρικλίνιο, μια μεγάλη αίθουσα εστίασης 68 τμ. στο νοτιοδυτικό τμήμα της οικίας, η οποία έχει ερμηνευθεί  ως χώρος με ημιδημόσιο χαρακτήρα, όπου διοργανώνονταν και γιορτές. Εσωτερικά παρατηρούνται  κόγχες  στους τοίχους, μια από τις οποίες έχει αναστηλωθεί στο δυτικό τοίχο.

Το πιο ενδιαφέρον ίσως, στοιχείο του χώρου αποτελεί το εντυπωσιακό πολύχρωμο ψηφιδωτό δάπεδο που χρονολογείται στα μέσα του 4ου. αι. μ. Χ. και θεωρείται ένα από τα καλύτερα και πιο αινιγματικά έργα τέχνης της περιόδου αυτής. Περιλαμβάνει 5 ορθογώνια διάχωρα με πολυάνθρωπες μυθολογικές σκηνές, οι οποίες  αναφέρονται εδώ επιγραμματικά: Λήδα και Δίας (ιερός γάμος), ο Θεός Διόνυσος βρέφος στα γόνατα του Ερμή, ο Διονυσιακός θίασος, η τιμωρία του Μαρσύα, η τιμωρία και νίκη της Κασσιόπης.  Στις σκηνές αυτές παρατηρείται έντονα ο συμβολισμός, η προσωποποίηση, η απεικόνιση μύθων και οι αλληγορικές εικόνες, πυροδοτώντας έντονες διαφωνίες μεταξύ των μελετητών σχετικά με την ερμηνεία του ψηφιδωτού. Σύμφωνα με τον ανασκαφέα τα εικονογραφικά στοιχεία αναδεικνύουν με  έντονο τρόπο  τις αξίες του παγανισμού, παραπέμποντας σε μια πολεμική ενάντια στο Χριστιανισμό, αντικατοπτρίζοντας ταυτόχρονα την αντιπαλότητα  που κυριαρχούσε στο χώρο της διανόησης μεταξύ της ελίτ των παγανιστών και της ελίτ των χριστιανών. Άλλη άποψη που αμφισβητεί την πρώτη, υποστηρίζει ότι ψηφιδωτό έχει δεχθεί καλλιτεχνικές επιρροές από την πλούσια ελληνορωμαϊκή παράδοση της Κύπρου, χωρίς να προβάλει ένα μανιφέστο εναντίον της νέας θρησκείας, σε μια εποχή που άλλωστε δεν είχε ακόμα τόσο μεγάλη εξάπλωση στην Κύπρο.

Κατεβάστε τη βιβλιογραφία εδώ.